Rehabilitacja onkologiczna

Rehabilitacja onkologiczna

Rehabilitacja onkologiczna dzieci i młodzieży jest niezbędnym elementem kompleksowego leczenia onkologicznego. Różni się ona od postępowania w schorzeniach ortopedyczno – urazowych. Choroby onkologiczne i związane z nimi niepełnosprawności, zaburzenia i dysfunkcje mają swoją specyfikę i wymagają określonych działań fizjoterapeutycznych. Aby pacjent wrócił do zdrowia i miał możliwość jak najlepszej jakości życia niezbędne jest prowadzenie systematycznej rehabilitacji.

Choroba nowotworowa wpływa istotnie na obniżenie ogólnej wydolności fizycznej organizmu dlatego też stosuje się takie obciążenia, które nie przekraczają aktualnej zdolności do podejmowania wysiłków fizycznych. Na postępowanie rehabilitacyjne bezpośredni wpływ mają: wydłużony okres leczenia, opóźniony proces gojenia tkanek w wyniku podaży cytostatyków, radioterapia (dawka i zasięg) oraz rodzaj wykonywanych zabiegów (zabiegi oszczędzające, rekonstrukcyjne i hemipelwektomie oraz zabiegi okaleczające).

Rehabilitacja to ciągły, złożony i kompleksowy proces prowadzony przez wielodyscyplinarny zespół terapeutów.

Postępowanie rehabilitacyjne obejmuje okres: diagnostyki, wstępną chemioterapię, zabieg, leczenie pooperacyjne, okres po zakończeniu leczenia onkologicznego niekiedy okres leczenia ognisk przerzutowych. W czasie całego procesu leczenia onkologicznego nie stosuje się żadnych zabiegów fizykoterapeutycznych, ponieważ wg. danej wiedzy mogą one stymulować komórki nowotworowe do szybkiego wzrostu.

Przed przystąpieniem do ćwiczeń wskazane jest wykonanie morfologii krwi. Kierunek postępowania rehabilitacyjnego wyznacza liczba trombocytów.

 

LICZBA TROMBOCYTÓW

STOPIEŃ AKTYWNOŚCI

30 000 – 50 000/mm³

Ćwiczenia czynne, ćwiczenia oporowe

20 000 – 30 000/mm³

Ćwiczenia bierne, ćwiczenia wspomagane

< 20 000/mm³

Ograniczenie ćwiczeń, wykonywanie podstawowych czynności codziennych, pozycje przeciwprzykurczeniowe


Brak wyspecjalizowanych ośrodków rehabilitacji onkologicznej dla dzieci wymusza włączenie rodziców w cały proces rehabilitacji. Podczas całego leczenia dziecka zespół rehabilitacyjny udziela rodzicom wskazówek dotyczących ćwiczeń oraz codziennego funkcjonowania dziecka w domu i poza nim. Dobra współpraca z rodzicami umożliwia dzieciom szybszy powrót do środowiska, do szkoły oraz wpływa na poprawę jakości ich życia.

Po zakończeniu leczenia onkologicznego dziecko pozostaje pod opieką poradni rehabilitacyjnej, gdzie na bieżąco prowadzone są konsultacje i porady dotyczące dalszego usprawniania. Po zakończeniu leczenia i uzyskaniu pełnej sprawności dziecko może być wysłane do specjalistycznego ośrodka sanatoryjnego zajmującego się rehabilitacją onkologiczną.

Ze względu na specyfikę leczenia onkologicznego pełne usprawnianie operowanej kończyny, powrót jej siły i funkcji sprzed choroby możliwy jest po 2-3 latach od zakończenia terapii. Jednak dla dobrej funkcji operowanej kończyny konieczne są systematyczne ćwiczenia, aktywność fizyczna dostosowana do poziomu aktualnych możliwości oraz utrzymanie prawidłowej masy ciała.

Przeciwskazaniem do rehabilitacji są: stany wyniszczenia organizmu, osłabienia organizmu, w których ruch może prowadzić do pęknięcia guza lub złamania patologicznego kończyny, niska wartość PH krwi, stan zapalny.

O zakresie rehabilitacji i jej natężeniu na każdym etapie (diagnostycznym, leczenia, obserwacji) decyduje lekarz wraz z zespołem rehabilitacyjnym.

Projekty dofinansowane z UEBIPCertyfikat ISOCertyfikat ISO 1Certyfikat ISO 2

HR Excellence in ResearchSzybka terapia onkologicznaCreative Commons